آزمانک ـــ ھونیں بان

شے سید

 ــــ 20/1/2020 ـ

سُھر چکیں مردے اَت ـ آژگورے تھا شتگ اِت اَنت ـ مُودے ھم ڈُنڈُر اِت اَنت ـ ھمے زانگ بوتگ اَت کہ ماہ ماھاں جانے نہ شُشتگ اَت ئِے ـ چمّے در اتکگ اِت اَنت ـ اجیبیں مردمے اَت  ـ ھرکس ءَ اگاں بہ دیست ایں تہ دل ءَ بِیمے چِست بوت  ـ آئی ءِ جنین اوں ھمے وڑا سُھر سُھر چو پتکگیں گُوشت ءَ اَت ـ بالادے لاگر اَت ـ مدام سُھریں گُدے گْورا اَت ئِے ـ کس ءَ نزانتگ اَت کہ اے دوئیں جَن ءُ مَرد کجا چہ اتکگ اِت اَنت ـ  میتگ ءِ مردم آیاں ھچ دوست نبوت اَنت پمشکہ کور ءِ لمب ءَ کہ کوھی تلمبے  است ات ھمودا وتی کُڈّکے بستگ ات یے دانکہ ھار ءُ توپانے مہ گپیت ـ  ءُ ھمے وڑا وتی زندے ھمدا گوازینگ ءَ وش بوت اَنت ـ 

دوئیں سکّ ھوس ناک اِت اَنت ـ مرد ءُ جَن ءِ اِرادگ اَت کہ یک لوگے ھمدا اوں بہ بند اَنت ـ مرد ءَ دار چِت ءُ جنین ءَرا دات اَنت کہ بھا یے بکنت ـ اے دار ءِ بھا کنگ اسل ءَ نیمونے اَت ـ یکّے انا بلکیں دو نیمّون ـ یکّے وَ کسانیں لاپے اوں در بئیت ءُ دومی ایش کہ بروت سیمی ءُ چارمی میتگ ءَ جنین آدم شوھاز  بکنت ـ اَنچیں جنین کہ سک ھوسناک بہ بنت ـ

مرد ءَ میتگءُ بازار ءِ روگ ھچ کہ ھچ وش نہ بوت ـ

کار بُنگیج بوت ـ جنین ءَ سرے دار گون اَنت ءُ سیمی ءُ چارمی میتگ ءَ شت ـ اولی ءُ دومی میتگ ءَ اے واستہ نہ شت کہ کس آیانی سرا شک مہ کن اَنت کہ اے دوئیں مرد ءُ جَن چی کنگ لوٹ اَنت ـ

دار جنین ءَ سرا اِت اَنت ءُ گوانگ جنان اَت " بیا ئے سرے دار ئے، بیا ئے سرے دار ئے " ـ

چوں کہ جنیں آدمے اَت تہ ھرکسی لوگءَ اوں شت ءُ ھمودا کاپرے یا دیوارےءِ ساھگےءَ نِشت ءُ آپے لوٹ اِت ـ آپے ءُ ناھے وارینت یے ـ ءُ برے برے دارے ھم ھمے وڑا بھا کت اَنت ـ دار ءِ بھا کنگءَ رند گڑا جنین دمک پہ دمک بوت ءُ رُستگیں جنیں آدمے چمّ کت اَنت ـ جنین سکیں چالاکے اَت، ھر جنک ءِ گِندگ ءَ گوں زانتے کہ آئی ءِ تھا ھوس داں چی ھدّ ءَ مان بیت ـ یک دمکے ءَ روگءَ اَت تہ دیست ئِے کہ دو کسانیں دزگھار ھمراہ اِت اَنت ـ زانگ بوھگءَ اَت کہ اسکول ءَ چہ واترّ کنگ ءَ اِت اَنت ـ جنین ءَ چم ءُ دو چم کت اَنت ءُ دیست ئِے کہ چریشاں یکّے سک ٹھلو یے ـ گیشتر ھمے ٹھلو یے چم کت ـ

جنین ءَ  ھر روچ کہ دار سرا اِت اَنت ءُ بھا یے کتگ اِت اَنت تہ الم ھمے دمک ءَ سرے جَتے کہ ھما دوئیں جنکّو یے چمّ کتگ اِت اَنت  ـ یک روچے ھمے ٹھلیں جنکو تھنا اسکول ءَ شت ءُ دزگھارے ھمراہ نہ اَت ئِے ـ جنین ءَ تی وار گیگ کت ـ جنین ءَ نیم دار بھا کتگ اِت اَنت ءُ نیمے گون اَنت ءُ جنکّ ءَ را گُشتے " مئی چُک ـ بیا کمو اے دار ءَ بزور گوں کہ منی دل تُسیت ءُ بود کنت ـ من چوناھا سک بیماراں ـ " جنکّ ءَ آئی ءِ چم ءُ دیمءِ گِندگءَ گوں اول ءَ کسانیں بِیمے دل ئے اتک ءُ پدا جیڑ اِت یے کہ ھچ نکنت ـ جنک ءِ کتاب جنین ءَ زُرت اَنت ءُ دار جنکّو ءَ ـ جنک ءَ درّائینت " ماتی تی میتگ کجا اِنت زاناں " ـ " منی میتگ گستا اِنت تو بس منا داں آ کوھنیں کلات ءِ دمک ءَ بہ رسین ـ " جنین ءَ پہ بے چارگی جواب دات کہ جنک ھچ شکّ مکنت ـ روان روان دانکہ کلات ءِ نزیک ءَ کہ رست اَنت تہ جنک ءُ جنین نِشت اَنت تہ جنین ءَ دارے زُرت ءُ پہ بے ھیالی جنک ءِ سرا جت ـ جنک ھمدا کپت ءُ بے ھوش بوت ـ جنین ءَ دار ءِ جاگھءَ جنکءَ را بڈّ ءَ کت ءُ جنگل ءِ کِشک ءَ شت وتی کڈُّک ءَ ـ آئی ءِ مرد اتک ءُ جنکّو ءَ را زرت  ءُ کُڈّک ءَ بُرت ءُ تھتے ءِ سرا برھنگ کت ءُ بست ـ گرماگی نیمروچ ءِ ساھت اَت ـ جنک ھُوش ءَ اتک ءُ وتارا اے ھالت ءَ کہ دیست یے تہ کوکارے کت ـ جنک ءِ اُمر نوکی ھژدہ ءَ رستگ اَت ـ شیر ءُ شکریں کاڈے اَت ـ کوکار کوکار کنان ءَ دمے بُرت کہ ڈنّ ءُ نزّیک گْورا کس نیست ـ مرد ءُ جنین دوئیں برھنگ بوت اَنت گوں ـ دوئیناں جنک ءَ را ھمے وڑا پِرتک ءُ پُنڈ اِت کہ جنکو ھاموش بوت ـ ھاموشی اے واستہ کہ وتی ھوسّ ءِ تھا اتکگ اَت  ـ مرد پہ زُور جنکءَرا سوار بوت ءُ دو رند ءَ وشّی یے کت ـ جنک ءِ نَنگ ھونین بوت کہ اولی رَند اَت یے ـ کار کنگ ءَ رند جنین ءَ بالٹی آورت ءُ ھمرائی ءَ کارچ ءُ ڈکّی ھم ـ اِشاں پہ بے رھمی زُرت ءُ جنکّو ءَ را ھلار کت ـ ھون زُرت اَنت ءُ ھمے بالٹی ءِ تھا جَما کت اَنت ـ جنک ءِ پوست جت ءُ جسم ءَ چہ دراھیں ھڈّے جتا کت اَنت ـ ھڈّے ھم وتی کُڈّک ءِ پُشتی نیمگءِ پَلُّک ءِ تھا کنڈے جتگ اَت ئِے، ھمودا جَما کت اَنت ئِے ـ

مرد ءُ جن ءَ پدا وت ماں وت مزہ زُرت ءُ پدا وتی کُڈّکے ساپ کت ـ جنک ءِ آ دگہ ھر چیزے کہ پشت کپتگ اِت اَنت، مانداشت اَنت ئے ـ بس ھون ءُ ھڈّے زُرت اَنت ـ

آ نیمگ ءَ میتگ ءَ شُور بوت کہ پلانی ءِ جنک گار اِنت ـ ھرکس ءَ وتی وڑا گپ کنان کت ـ کسےءَ گُشت کہ دُزّاں بُرتگ، کسے ءَ گُشت کہ جِِنّ ءُ ملائکت آں بُرتگ ـ کسےءَ گُشت کہ گُرکاں وارتگ ـ بلے راستی ءِ درگیجگ ءَ ھرکس ناکام اَت ـ

ھوس ناکیں جنین ءُ مردین ءِ کار بس ھمیش اَت ـ کہ میتگ پہ میتگ ھمے وڑیں جنکّ بہ دُزّ ءُ بیار وتی کُڈّک ءَ، زوال بکن ءُ بکُش ءُ ھون ءُ ھڈّاں جما بکن ـ

کساس دو ماہ ءِ توکا اشاں وتی ھپتاد لیٹر ءِ بالٹی چہ ھوناں پُرّ کت ـ ءُ ھڈّ گپّڈے ءَ داں جما کت اَنت ـ

نوں مرد ءُ جن ءَ اِرادگ کت ءُ وتی کُڈّک ءِ پُشت ءَ کہ کوھی غارےءِ تھا اَت، ھمودا دگہ نوکیں لوگے بندیں ـ

ھما ھڈّ کہ جما اِت اَنت آورت اَنت اِش ءُ ھما ھون ھم ـ گِل یے یکجاہ کت ءُ گِلیں ھاک ءِ گوما ھما ھُونے ھوار کت اَنت ـ بزاں کہ آپ ءِ بدل ءَ ھونے زُرت ءُ گِل ءِ گوما مِین یے کت اَنت ـ ھاک پہ دونگ ءَ تیار اَت ـ اَنچیں لوگے جوڈ کنگ بوت کہ ھِشت ءِ جاگھ ءَ ھما جما کُتگیں ھڈّ اِت اَنت ءُ دونے ھما ھونیں ھاک اَت ـ لوگ اندازہ اَت بزاں ھمنچُک ءَ کہ دو مردم نِشت ءُ وپت بہ کنت ـ

بان تیار کنگ بوت ـ باز اجیبیں بانے اَت ـ ھون ءُ گِل ءِ رنگاں گوں ھوار یک سیمی رنگےءَ زُرتگ اَت ـ بَزبَز ءَ ناسی ءِ رنگ ءَ جَنَگءَ اَت ـ ھڈ ھم ھچ زاھر نہ اِت اَنت ـ کوھی تلمبے ءِ تھا اَت کہ اگاں ھور ءَ ستر بہ گْورتیں تہ ھچّے نبوتگ اَت ـ بان ءِ تھءِ پُتِرگ ءَ گوں یک ھوسّی کئیفیت یے جسم ءِ تھا بِناہ بوت ـ اول سرا مرد ءُ جَن ءَ بان ءِ تھا وپت ءُ واب کت ءُ ھوس ءِ آخری درجہ ءَ شُتگ اِت اَنت ـ ھمنچک ءَ کہ یکّ دومی ءِ جان ءِ گُوشتے نہ وارت ءُ بس ـ

نوں مرد ءُ جَن نِشت اَنت ءُ مُلما بوت اَنت ـــ

آ نیمگءَ میتگاں یک بیمّے ءَ گیر ترّینتگ اَت ـ کساس بیستے جنک چہ میتگ ءَ بیگواہ اَت ـ ھرکس تُپَنگ ءُ کاٹار بوت ـ ملا ءُ پِیراں وِرد کت ءُ میتگ ءَ را ھمپاس کت ـ ھچ کس ءَ نزانت کہ چِہ وبا یے ءَ میتگ گْور جَتگ اَت ـ لھتے مردماں ھمے پھم اِت کہ ھُدائی ازابے اتکگ ـ لھتے ءَ جِنّ ءُ جاتوگانی سرا شکّ کتگ اَت ـ لھتے ءَ دُزّ ءِ ءُ لھتے ءَ گُرگ ءُ جنگلی جَناورانی سرا ـ بلے گیشتر ھیرانگی ءِ ھبر ایش اَت کہ ھما جنک کہ کُشگ بوتگ اِت اَنت کسّی نشانے ھم در نہ یتک ـ پمشکہ میتگ ءِ مردم سکیں مزنیں بھمے ءِ آماچ بوت اَنت ـ

مردماں جنگل ءُ گیابان ءِ روگ اوں تُرس اِت ـ کہ برو اَنت ءُ جنکّانی جُوناں شوھاز بکن اَنت ـ

کساس چیزے وھد گوست ءُ مردم کم کم ءَ مُلما بُوھان بوت اَنت ـ چیا کہ چدو پد کسّی جنک گارءُ بیگواہ نبوت ـ

ھوسناکیں مرد ءُ جن ءَ ھم وتی لوگ یلہ دات ءُ دور دگہ میتگے ءَ شت اَنت ـ

پُرّیں سالے ءِ گْوزگ ءَ رند میتگ ءِ مردم دل جم بوتگ اِت اَنت کہ نوں کس آیانی جنکّاں نہ بارت ـ پمشکہ ھرکس گوں وتی زندگیءَ مشکول بوت ـ

بوت ءُ بوت میتگ ءِ چیزے جنین پہ دار ءِ چِنگ ءَ جنگل ءَ شُت اَنت ـ دو مزنیں جنین ءُ دو کسانیں جنکّ اِت اَنت ـ دو جنین جنگل ءِ دگہ نیمگےءَ شُتگ اِت اَنت  ءُ دو جنک ھمراہ بوت اَنت ءُ جنگل ءِ آخرءَ کہ ھمودا کورے اَست اَت، شُت اَنت ـ دار چِنان چِنان دوئیں جِنکّانی چم کوہ ءِ لمبءِ ھما کُڈّک ءَ کپت اَنت ـ تہ آیانی دلءَ لوٹ اِت کہ ھمودا بہ رو اَنت ءُ ھما کُڈّکءَ بہ پروش اَنت ءُ وتی سر ءِ دار ءَ سرجم بکن اَنت ـ کورے گوازینت ءُ بُرز ءَ سرکپت اَنت ـ کڈک ءِ کرّا کہ رست اَنت تہ آیاں دیست کہ کُڈّک ءِ پُشت ءَ یک اجیب ایں بانے ـ آیانی دل ءَ لوٹ اِت کہ بان ءَ پچ بکن اَنت ءُ تھءَ بچار اَنت کہ چی یے مان ـ دروازگے پچ کت ءُ تھا پُتِرت اَنت ـ پُتِرگ ءَ گوں آیاں سک اجیب مار اِت ـ بان ءِ توک ءَ سکّیں اجیب ایں بُو یے پیداک اَت ـ بُو چِنان بُو چِنان آیانی جسم ءِ تھا اناگھ ھوس ءِ کیفیت یے ودی بوت ـ ھلانکہ آیانی دلءَ ھچ چُشیں اِرادگے نیست اَت ـ دوئیناں وتی گْور ءِ گُد کشّ اِت اَنت ءُ یکدومیگ ءِ پُنڈگءُ پِرنچگ ءَ شُرو بوت اَنت ـ آیاں پورا اَڑکّہ کش اِت ـ ھمنچُک ءَ یک دومی ءِ جان ءِ گُوشتءُ ھون ءَ مہ ور اَنت ـ سک ھوس ءِ تھا گار اِت اَنت ـ وھدیکہ سرد بوت اَنت تہ ڈن ءَ در اتک اَنت ـ

پدا آیاں ھیال اتک کہ اے ما چی کت ـ یکدومیگءَ گوں مشورہ کت کہ کسّی گورا نام نہ گِریں ـ ءُ کس ءَ اے لوگ ءِ بابتءَ ھال اوں نہ دئیں ـ آ اَنچیں گپ کنگءَ اِت اَنت کہ اناگاہ آیانی دل ءَ تُرس وڈیں کیفیے ءَ جاگاہ کت ـ گڑا دوئیں چِداں شُت اَنت ـ ءُ دُمپرا آیاں نزانت کہ اِدا چشیں لوگے بوتگ ءُ ما آئیءِ تھا چی کتگ ـ 

چیزے وھد دگہ گوست ـ چیزے بچک پہ پکنک ءَ اتکگ اِت اَنت ـ دو سیکل ءُ چار بچک ـ تُپنگ اوں آیاں گون اِت اَنت کہ شکار بکن اَنت ـ جنگل ءَ آیاں جاگھے داشتگ اَت ـ سیکل جئیک کت اَنت ءُ دو دو کس ھمراہ بوت اَنت ـ یک یک بچکے ءَ تُپنگ تُپنگے گوں اَت ءُ یک یکّے ھمراہ اَت ـ دو کس دگہ نیمگےءَ شُت اَنت ءُ دو کس دگہ ـ شکار کنان کنان دو بچک ءِ سر جنگل ءِ کور ءِ نیمگ ءَ کپت کہ ھما کُڈُّک اَت ـ تہ دوئیناں گُشت کہ کمو روئیں کُڈّک ءِ تھا دمے کنیں ـ کوھ ءِ سرا سر کپت اَنت ـ ءُ کُڈّک ءِ نزیک ءَ کہ رست اَنت تہ دیستے کہ بانے کڈّک ءِ پُشت ءَ اِنت ـ بان ءِ نزّیک ءَ شُت اَنت تہ دل ئے لوٹ اِت کہ تھ ءِ برواں ـ دروازگ ءِ پچ کنگ ءَ گوں یک اجیب ایں بُو یے دوئیناں مار اِت ـ بُو چِنان بُو چِنان داں کہ دوئیں تھا پُتِرت اَنت ـ پُتِرگ ءَ گوں دوئینانی ھوس پاد آھان بوت ـ دوئیں بچکّاں وتی پشک ءُ سلوار کشّ اِت اَنت ءُ شرو  بوت اَنت کار ءُ بار ءَ ـ دوئیں یک دومی ءَ سوار بوت اَنت ـ وتی کار ءِ کنگءَ رند دوئیں پشومان بوت اَنت ءُ جلد جلدی چہ بان ءَ در اتک اَنت ـ دراھگءَ گوں یکّے ءَ درّائینت " اے مئے گوما چی بوت! باور بکن کہ منی دل ءَ ھچ نلوٹ اتگ کہ گوں تو چُشیں کار بکناں ـ بلے بان ءِ پُتِرگ ءَ گوں نزاناں منا چون بوت!" دومیگ ءَ ھمے وڑ پسو دات " ھو ـ من ھم انچو مار اتگ اَت ـ منی اوں دلءَ ھچ اے وڑیں پئیل مان نبوتگ بلے نزاناں کہ چیا من وتار داشت کت نکت! " " ھیر ـ ھرچی بوت نوں کسّی گورا نام مگر کہ ما بدنام بئیں ـ ءُ جلدی بُرئیں چِداں " دوئیناں وتی تُپنگ ءُ شکار کتگیں مُرگ زُرت اَنت چداں در اتک اَنت ـ اے پکنک ءِ پارٹی ھم شکار کنان ءُ وتی پکنکے وارت ءُ جنگل ءَ چہ در اتک اَنت ـ

چیزے وھد اَنچو گوست ءُ یک ھُدا دوستے ءِ سر ھم ھمے کُڈّک ءَ کپت ـ ھدا دوست بزاں پکیر ءَ لوٹ اِت کہ ھمے بان ءِ تھا بہ نِنداں ءُ چِلّہ بہ کشّاں ـ بانے دوست ھم بوت ـ تھ ءِ پُتِرت ءُ نِشت ـ نندگ ءَ گوں آئی ءَ وشیں بُو یے مار اِت ـ بُو گران بُو گران جُھلیں ساھے کشّ اِت ئِے ءُ دیراں داں بُو ئِے وتی اَندر ءَ داشت ـ ھمے واستہ آئی ءِ اندر ءِ ھوسّ ءَ جَھجت ـ تھنا اَت ـ دگہ راہ اوں نیست اَت ـ پکیر ءِ ھوسّ گیش بوھان اَت ـ دانکہ اوپارءَ یلہ دات ءُ سلوارے کشّ اِت ءُ وتی آپے ریتک اَنت ـ ھدا دوستیں پکیر یکبرا پلیت بوت ـ بان ءَ چہ در اتک ءُ جھل ءَ کور ءَ اتک ءُ جانے شُشتے ءُ رھادگ بوت پہ دگہ جاگھے کہ وتی چِلّہ ءَ بہ کشّ اِیت ـ

وھد گوزان اِت اَنت ـ ءُ ھرکسی کہ سر جنگل ءِ کوھ ءِ نیمگ ءَ کپت تہ الّم ھمے کُڈّکءَ سرے جَت ءُ بان ءِ تھا وتی ھوسّ پورا کت  ـ تھنا بوتگ یا کہ کسے گون بوتگ ـ المّ وتی ھوسّ یے پورا کتگ ـ کم کم ءَ اے راز جنگل ءِ نزّیکیں میتگ ءِ مردماں سر بوت کہ جنگل ءَ یک کُڈّکے است ءُ آئی ءِ پُشتءَ اجیب ایں بانے ـ کم کم ءَ میتگ ءِ مردم رُمب رُمب ءَ شُت اَنت ھما بان ءِ چارگ ءَ ـ برے دہ مردم یکجاگہ، برے بیست جنین ـ ھر رُمبے کہ نزّیک ءِ شُت تہ آیاں اجیب مار اِت ـ بان ءَ باز وھد گوستگ اَت ـ بان ءِ دون ھم کم کم ءَ بُر اِتگ اَت بلے اندر ءِ ھڈّ انگہ ڈنّ ءَ زاھر نہ اِت اَنت ـ چہ ھمک رُمب ءِ مردماں بس بان ءِ دروازگ پچ کت ءُ کس ءَ نلوٹ اِت کہ تھ ئے برواں ـ دروازگ ءِ پچ کنگءَ گوں اجیب ایں بُوّ یے مارَگ بوت ـ بلے کس تھا نہ شُت ـ چیزے مردماں ڈنّ ءَ چہ ٹارچ ءُ بتّی جت ـ بلے کسّ ءَ ھچ نہ دیست ـ تہ مردماں اے جاگھ انچو یلہ دات ءُ وتی میتگ ءَ شت اَنت ـ

چیزے وھد گوست ءُ ھما جَن ءُ مرد کہ آیاں اے بان بستگ اَت ـ آیانی سر ھمے بان ءَ یکروچے کپت اَنت ـ بان ءِ تھا پُتِر اَنت ءُ نِشت اَنت ـ مرد ءُ جَن نوں اُمر ءَ پیر اِت اَنت ـ شَست سال ءَ بُرز اِت اَنت ـ وتی ورنائی ءِ جُوش اِش گوازینتگ اَت ـ بلے بان ءِ پُتِرگ ءَ گوں پدا آیاں بُو مار اِت ـ مارگ ءِ گوما آیانی ھوس چِست بوت ـ ءُ دوئینانی دل ءَ لوٹ اِت ـ برھنگ بوت اَنت ءُ شُرو بوت اَنت ـ کماشی ءِ ھالت ءَ آیاں وتی اَندر ءَ ورنائی مار اِت ـ ءُ پمشکہ آیاں سک زُور ءِ گوما کت ـ سک زُور  ئِے جَت ـ ھمے ھدّا زُور جنوکائی بوت کہ دوئینانی نَنگاں چہ ھُون در اتک ـ دوئیں ھمے ھالت ءِ تھا مُرت اَنت ـ آیانی برھنگیں جان چَہ ھوناں مِین بوت اَنت ـ بان اوں اَنچو ـ بان اوں اناگھ ءَ ایشانی سرا کپت کہ کوھن ءُ ڈُرِتگ اَت ـ

چیزے روچ گوزگ ءَ رند چیزے مردم پہ دار ءِ چِنگ ءَ اتک اَنت ـ تہ آیانی سر ھمے کُڈّک ءَ کپت ـ آیاں دیست کہ دو لاش اَنت کہ آیانی سرا بان ءِ دیوار کپتگ ـ آیاں کوکار کناں وتی آ دگہ ھمراہ اوں توار جَت اَنت ـ آیاں اے ھالت دیست ءُ بیمے دل ئے نِشت ـ اے شُت اَنت وتی میتگ ءَ ـ راز پاش بوت ءُ میتگ ءِ مردین ءُ جنین پجّیگ ءَ اتک اَنت ـ تہ آیاں دیست کہ دوئیں مرد ءُ جَن بان ءِ دیوار ءِ چیر ءَ اَنت ـ دو کس دیما شت ءُ بان ءِ دیوارے چِست کنگ ءِ کوشش کت تہ دیوار دو سے کپ بوت ءُ تھ ءِ دراھین ھڈّ زاھر بوت اَنت ـ مردم ھیران بوت اَنت ءُ جنیناں کوکار کت ـ دیوار کِنزینگ بوت ءُ آیاں ھما جنیں پجّا آورت بلے آیاں مردین پجّا نیاورت کہ بھ کس ءَ نہ دیستگ اَت ـ دوئیں سر ماں چَکّ اِت اَنت ـ مردماں نزانت ءُ دوئیں مرد ءُ جَن اَنت یا یار اَنت ـ مردماں تُرس اِت ـ ھرکسی دل ءَ اے واستہ بیم چِست بوتگ اَت کہ آیانی جسم ءِ سر ءِ لگّ اِتگیں ھُشکیں ھونے دیست اَنت ـ پدا دوئیں برھنگ اِت اَنت ـ آیانی دیم سک تُرسناک اِت اَنت ـ مردمانی دل ءَ ھچ پیسلہ نیاھگ ءَ اِت اَنت کہ اشاں گوں چی کنگ بہ بیت ـ تہ آخر ءَ اے پیسلہ بوت کہ آیانی سرا ھاک مان بہ ریچ اِت ءُ ھمدا بلّ یے کَل بہ بنت ـ انچوش کنگ بوت ءُ دراہ وتی لوگءَ شُت اَنت ـ دُمپر ءَ کس  کوھ ءِ ھما تلمب ءِ نیمگ ءَ نہ شُت ـ